Nisa Birelli

Enes Urfa’da küçük bahçeli bir evde yaşıyordu. Tek çocuktu. Kardeşi olmasa bile oyuncakları ve arkadaşları vardı neyse ki… Annesi o akşam Enes’in en sevdiği yemeği yapmıştı. Enes en sevdiği yemeğin ilk lokmasını aldı ki ağzına acımtırak bir tat geldi. Annesine “ Anne, yemeğin içine karabiber mi koydun?” dedi. Annesi kafasını sallayarak “Evet, oğlum!” dedi. Enes karabiberi hiç sevmezdi. O sırada tabağın içindeki karabiber büyüyerek bir canavar hâline geldi. Bakalım Enes bu durum karşısında ne yapacaktı?
Enes karşısına oldukça büyük ve oldukça korkutucu bir canavar çıktığını daha yeni fark etmişti. Enes koşarak odasına girdi ve kapıyı kilitledi. Sonra zor durumlar için sakladığı şans getiren yeşil düğmesini çıkardı ve odasından çıktı. Yeşil düğmeyi canavara doğru tuttu fakat düğme işe yaramadı. Odasına yeniden girdi ve korkutucu şeyleri Mars’ a gönderen kırmızı düğmesine basmak için düğmeyi aramaya başladı. Acaba Enes düğmeyi bulabilecek miydi?
Enes düğmeyi aradı taradı ama bulamadı. Sonra düğmeyi arkadaşına göstermek için ona götürdüğünü hatırladı. Koşarak evlerinin minik garajından bisikletini çıkardı. Hızlıca arkadaşının evine doğru bisiklet sürmeye başladı. Arkadaşlarının evi pek uzakta olmadığından hemen onların evine ulaştı. Arkadaşından kırmızı düğmesini istedi. Arkadaşı kırmızı düğmeyi hemen getirdi. Enes bisikleti eve doğru sürmeye başladı. Eve varınca kocaman ve korkutucu karabibere “Dur!” dedi. Düğmeyi karabibere doğru uzattı ve düğmeye bastı. Karabiber Mars gezegenine doğru uçtu.
Sonunda Enes ve ailesi karabiber canavarından kurtulmuştu. Enes oyuncaklarıyla oynayarak ve bisiklet sürerek ailesiyle birlikte mutluca yaşamaya devam etti.